Deze morgen trokken we vol enthousiasme richting The Swallow, om daar een dagje te observeren. Ann-Sophie en Marie gingen naar het klasje waar ze de komende 6 weken zelf les zullen geven, en Leentje en Jolien kregen ook elk een klas toegewezen. The Swallow is een school die tegen de vastegeroeste tradities durft in te gaan om nieuwe en modernere didactieken toe te passen. Toch stonden we soms echt versteld van wat we te zien kregen, de gevreesde cultuurshock kreeg ons dan toch te pakken. In deze klassen is het het grootste deel van de dag pure chaos. Er is onvoldoende materiaal, de kinderen zijn voortdurend afgeleid en werken soms urenlang aan éénzelfde rekensommetje. De leerkrachten stellen alles in het werk om hun leerlingen iets bij te brengen, maar dat is duidelijk niet vanzelfsprekend. En dan is dit nog één van de betere en meest welgestelde scholen uit de streek… De komende stage zal het in elk geval niet aan uitdaging ontbreken!

Omdat ‘little Fatou’ ons gisteren zo wist te bekoren trokken we na schooltijd naar de compound van Mariama, de schoolkokkin, die ons had uitgenodigd om haar familie te ontmoetten. Wij hadden een gezellig onderonsje verwacht, maar dat was duidelijk een understatement. We werden hartelijk ontvangen en aan onnoemelijk veel mensen voorgesteld, ‘family’ is hier immers niet beperkt tot enkel wat broers en zussen. Ettelijke handen werden geschud, baby’s ons in de armen geduwd (waarop de moeders ze vol vertrouwen voor enkele uren bij ons achterlieten), drank en eten in overvloed ons onder de neus geschoven en stapels foto’s doorgegeven. Alles werd in het werk gesteld om ons welkom te heten, hoe ‘weinig’ deze mensen ook bleken te bezitten. Weigeren was geen optie, we konden enkel vriendelijk bedanken. Toen de taxi ons uren later kwam ophalen, kwamen alle kinderen uit de buurt op straat om ons uit te wuiven, handjes te schudden door het raampje en –als waren we filmsterren- achter de auto aan te lopen.

In de hoop dat de Gambiaanse internetverbindingen ons dit keer wat gunstiger gezind zijn, proberen we vanavond ook nog enkele foto’s op deze blog te plaatsen. Jullie aan het thuisfront hoeven zich zeker niet geremd te voelen om af en toe iets te laten horen! Nu we elk ons Gambiaanse nummer hebben weten we dat het slechts een kwestie van tijd is voor jullie onze cellphones plat sms-en, het internet gaat traag maar werkt, en wie wat tijd over heeft kan ook altijd een briefje schijven.
Ons adres:
Naam
P.O. BOX 3414
Serrekunda
The Gambia
Onze nummers:
Ann-Sophie: +2207444387
Leentje: +2207444390
Jolien: +2207444396
Marie: +2207638058

Veel liefs,

Mariama, Marcellina, Astumbak en Hadi (Jaja, we kregen onze Afrikaanse namen)