Na twee dagen radiostilte hier nog wat nieuws.

Gisteren bezochten we de compound waar Leentje en Jolien de resterende 7 weken zullen logeren. Alle bewoners waren er heel vriendelijk, en de kamer zag er dik in orde uit. We zien het dus volledig zitten om er morgen met pak en zak heen te trekken!

Vandaag deden we het wat kalmpjes aan, met alle gevolgen van dien. Naiëve Afrika-amateurs als we zijn, dachten we dat we na een weekje in Gambia de middagzon wel konden verdragen. Van kop tot teen ingesmeerd met factor 50 en met flessen water, zonnebrillen en –hoedjes in de aanslag waagden we ons aan een zonnebad. De gevolgen bleven natuurlijk niet uit, na een dag vol appelflauwtes en pijnlijke schouders/voeten/hals moesten we toch de reisapotheek induiken op zoek naar verkoelend zalfje, dat ons hopelijk zal helpen om een pijnlijke nacht door te komen.

Dit dieptepunt staat echter in schril contrast met de leukste 3 uren van de dag: Jembe-les. Samen met Peter, Lotte en Jeroen, de beheerders van de guesthouse, hadden we een leraar geregeld die duidelijk van wanten wist. De bloedsporen op zijn Jembe en pleisters aan zijn handen waren het ultieme bewijs van het enthousiasme en de overgave waarmee hij zijn vak uitoefent. Ook onze handpalmen en vingers kregen het zwaar te verduren, maar stoer als we zijn gaven we uiteraard geen kik en trommelden we er lustig op los. De Afrikaanse ritmes schalden volop door de buurt, en wij waren na afloop zo into Jembe, dat we unaniem besloten ons er een aan te schaffen. Zo kunnen jullie thuisblijvers binnen 2 kleine maanden ook genieten van de Afrikaanse vibes.